Μακριά από το ASKELI TRAVEL

Το Σάββατο 19/7/2008 ξεκινήσαμε για τον Πόρο. Δύο ενήλικες , ο μεγάλος μας γιος 10 ετών και τα δίδυμα αγοράκια μας 7 μηνών. Μετά από 3 ώρες περίπου διαδρομή, φτάσαμε στα δωμάτια που μας είχε κλείσει κάποιος γνωστός. Τα δωμάτια τα διαχειρίζεται κύριος *** από το ASKELI TRAVEL που βρίσκεται στον Πόρο. Η πρώτη ματιά ήταν απογοητευτική, δηλαδή πολύ μικρό δωμάτιο, παλιό και από καθαριότητα κάτω του μετρίου. Μπρος στο να περάσουμε μερικές μέρες όμως με την παρέα μας είπαμε να το ανεχτούμε. Βγάλαμε έξω μια πολυθρόνα που γινόταν κρεβάτι για να μπορέσουμε να ανοίξουμε το παρκοκρέβατο για τα μωρά, (ενώ είχε γίνει γνωστό από το τηλέφωνο ότι θα χρειαστούμε χώρο στον κύριο *** φαίνεται ότι δεν το λογάριασε). Ανοίγοντας τα ντουλάπια για να αποθηκεύσουμε τα μπουκάλια με το νερό διαπίστωσα ότι είναι μέσα στην μούχλα αλλά επειδή δεν υπήρχε αλλού χώρος αναγκαστικά τα βάλαμε εκεί. Η ντουλάπα που έπρεπε να βάλουμε τα ρούχα μας επίσης ήταν μέσα στην μούχλα. Έτσι τα ρούχα μας έμειναν μέσα στις βαλίτσες με αποτέλεσμα ο ελεύθερος χώρος να είναι ανύπαρκτος. Ένα ηλεκτρικό μάτι που βρισκόταν στην βρώμικη κουζινούλα δεν λειτουργούσε γιατί η πρίζα που βρισκόταν εκεί δεν λειτουργούσε, με αποτέλεσμα να δανειστώ μια μπαλαντέζα για να πάρω ρεύμα από άλλη πρίζα προκειμένου να βράζω νερό για τα μωρά και να τους φτιάξουμε λίγο φαΐ. Μέχρι την Κυριακή το απόγευμα τους είχαμε πει πάνω από πέντε φορές να φτιάξουμε την πρίζα αλλά κανένας δεν έδωσε σημασία. Την Κυριακή το πρωί πήγε στο δωμάτιο και ήθελε να βγάλουμε έξω το μονό κρεβάτι που κοιμότανε το μεγάλο μας παιδί και να βάλουμε μέσα την πολυθρόνα για να βάλει το κρεβάτι σε άλλο δωμάτιο. Φυσικά δεν το δεχτήκαμε. Την Κυριακή το βράδυ γυρνώντας από βόλτα βλέπω πάνω στην κουζινούλα μια κατσαρίδα τεράστια να κόβει βόλτες πάνω στα μπιμπερό των μωρών. Αφού την σκότωσα , κάλεσα επειγόντως τον κύριο αυτόν να με πάει τηλέφωνο. Μετά από μία ώρα περίπου και αφού έχω πάρει την απόφαση να φύγω για Αθήνα ακόμα και εκείνη την στιγμή (ταξιδεύοντας βράδυ με δύο μωρά), εμφανίστηκε με ένα θράσος και μία ειρωνεία, και μας ρώταγε τι πάθαμε. Αφού του έδειξα τις μούχλες και την στενότητα του χώρου του ανέφερα και για την κατσαρίδα. Η απάντηση του ήταν.....ότι έχει μεγαλύτερο δωμάτιο να μας δώσει να πάμε. Έπρεπε δηλαδή να γίνουν όλα αυτά για να μας πάει σε μεγαλύτερο δωμάτιο. Ούτε τα μωράκια δεν σεβάστηκε ο άτιμος. Έγινε φυσικά μεγάλος καβγάς και η αλήθεια είναι ότι γλίτωσε το ξύλο γιατί ήταν τα μωρά στο δωμάτιο τα οποία με τις φωνές ξύπνησαν και έκλαιγαν. Την Δευτέρα το πρωί φόρτωσα το αμάξι και επιστρέψαμε στην Αθήνα αφήνοντας το όνειρο των διακοπών ,μας για του χρόνου. Η στεναχώρια μεγάλη, και ο μεγάλος μας γιός απαρηγόρητος που έχασε την παρέα του και τις διακοπές του.

Το μέρος ήταν πολύ ωραίο με ωραία θάλασσα και αξίζει να πάει κανείς αλλά όχι στα ΔΩΜΑΤΙΑ *** ......Είναι σκέτη ΑΠΑΤΗ , ΒΡΩΜΑ, και ο κύριος (κύριο ο θεός να τον κάνει) *** ΜΕΓΑΛΟΣ ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ.
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ASKELI TRAVEL…….